Pagina's

maandag 29 oktober 2012

De kleur van de liefde?

Zondagochtend, het is bijna vaste prik geworden dat er dan een paar uurtjes in de gracht gehengeld wordt. Voor deze gelegenheid heb ik Tsak maar weer eens uitgenodigd. Het wordt een bijzondere sessie met misschien wel de raarste vissen die ik ooit heb gezien…


Ik ben een uurtje eerder dan Tsak ter plaatse, oorzaak wintertijd. Lang leve de ouderwetse wekker! Het maakt niet veel uit want als Tsak arriveert heb ik nog geen piep gehad. Als hij even later ook in ligt gebeuren er opeens allerlei mysterieuze dingen. Piepje links, piepje rechts. Bonkende top, stijgende wakers. Wat is hier aan de hand? Na een half uur krijg iets van een halve run, er is even contact maar dan valt de lijn slap. Tijd om te gaan bezinnen.

Ik voer iedere dag, soms wel twee keer op een dag. Ik heb de voerhoeveelheid de afgelopen week drastisch teruggevoerd. Zonder er bij na te denken, gewoon op gevoel. Beredeneer ik dit nu dan kom ik tot de eenvoudige conclusie dat mijn onderbewustzijn weet dat het water hard aan het afkoelen is en dat kilo’s dumpen nu niet zo slim meer is. Prachtig ding dat onderbewustzijn alleen niet erg consequent. Want waarom zit ik dan nog met ‘zomerrigs’ te vissen? Pling! Het kwartje valt en even later knip ik rigjes stuk en kort ze in tot zo’n 7 cm. Dat helpt direct!

Nu geen losse piepjes meer, nu geen bonkende toppen gevolgd door niks. Neen! Binnen het kwartier verzilveren we allebei een prima run, het probleem lijkt gevonden. Helaas is de vis doorgetrokken of heeft er simpelweg geen zin meer in. En dus concentreren we ons op langsjoggende billen en wat diehard-alcoholisten die denken dat het nog zaterdagavond is.

Geen beuker, wel vis... (Excuus van de borstvin, ding was achterlijk wild)

Tsak's eerste grachtenkerp, hij bloost er van!

Twee vissen. Visjes dan. Het maakt niet uit, voor Tsakkie was het zijn eerste grachtenkerp en de boy is dolblij. Ik ook. Ik verbaas me echter zeer over het uiterlijk van beide vissen. Ik heb in het verleden best wel wat vissen gezien met rode buiken, ten gevolge van het overvloedig voeren van ballen met Robin Red. Dit is voor mij nieuw. Mijn voer heeft de kleur van nat zand, dus dat het daar aan ligt lijkt me onwaarschijnlijk. Iemand een idee?

8 opmerkingen:

  1. Een rode ponem van de kou?? Er zal toch niet met buitenlands gedistilleerd gegoten zijn?
    Lijkt wel of die kerps een jonkie hebben genomen.
    By the way; toch weer twee!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Echt een top-ervaring rijker! Leven was er op de stek, maar we stuitten op wat raadsels die verbazingwekkend ontrafeld werden en uiteindelijk resulteerden in twee verzilverde runs! Enige wat nog rond spookt in m'n hoofd zijn die rode snuiten van die knakkers.

    Anyway, nog steeds helemaal in de wolken en volop inspiratie voor de uitdagingen op mn beoogde stek. Thanks gap!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Lekker bezig geweest mannen.

    Groetjes Sander

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik durf het bijna niet te vragen, maar area 51??

    Kortere rigjes, bedankt voor de tip!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. @Dres: Zo is het maar net!
    @Tsak: Graag gedaan man!
    @Sander: Hatsee!
    @Ate: Area 51 gaat door maar in een vertraagd tempo. Op die manier kunnen de vissen nog een beetje groeien :))

    BeantwoordenVerwijderen
  6. hee rolf die kerkps hebben gewoon een stuk in hun reet gr fons

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Tsak mooi zeg! Je eerste grachtenkarper. Gefeliciteerd :)

    Ik vraag me ook echt af wat dat is met die kleur?? Ziet er niet helemaal gezond uit lijkt mij zo...

    Wel mooi dat het inkorten van de rigjes heeft gewerkt.

    Groet,

    Koen.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. @Fons: Ja man! Wodkaballen gedipt in Bayleys! ;p
    @Koen: Ik ga die kleur uitzoeken Koen, ik begrijp er voorlopig niks van. Vissen waren overigens wel erg levendig, oogden niet verder niet ziek of zo...

    BeantwoordenVerwijderen